Een minderwaardigheidsgevoel weerhoudt je de dingen te doen die je diep in je hart wilt doen. Je hebt het gevoel dat je er niet toe doet, dat je weinig kunt bereiken en dat jouw mening onbelangrijk is. Deze overtuigingen zorgen voor onzekerheid. Onzekerheid over jezelf als persoon, over hoe je eruit ziet, over wat je weet, je talenten en kwaliteiten. Terugkijkend op het deel van mijn leven waarin ik te maken had met een minderwaardigheidsgevoel, zie ik nu wat ik deed. Vooral zie ik nu in wat ik niet deed. Herken jij één van die dingen?
Verantwoordelijkheid nemen
Vanuit een gevoel van minderwaardigheid, heb je het idee dat dingen je worden aangedaan. Dat het leven je overkomt, dat je geen grip hebt op situaties en gebeurtenissen. Door op deze manier je leven te leiden, reageer je reactief. Keuzes en situaties laat je afhangen van anderen. Anderen weten het tenslotte beter dan jij.
Zelf zat ik vaak genoeg in de slachtofferrol. Bijvoorbeeld tijdens mijn studie interieuradvisering. Ik een creatieve opleiding, waarin voornamelijk praktijkopdrachten aan bod kwamen. Denk aan het tekenen van een plattegrond met inrichting, een collage om de stijl en kleuren weer te geven, een perspectieftekening om het visueel te maken. Als ik hiervoor een laag cijfer haalde, dan kwam dat doordat de docenten mijn werk en visie niet begrepen.
Door op deze manier in het leven te staan. Door antwoorden te zoeken buiten jezelf, neem je geen verantwoordelijkheid. En dat terwijl iedereen verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen leven. Verantwoordelijkheid nemen doe je door te kiezen hoe je met dingen omgaat, je bewust te zijn van hoe je reageert en wat je zegt. En natuurlijk komen er situaties voor die je overkomen, maar dan nog heb je altijd een keuze in hoe je ermee om wilt gaan en hoe je wilt reageren.
Had ik maar gezegd wat ik wilde zeggen en schaamteloos mijn visie verkondigd tijdens mijn opleiding. Dan hadden docenten geweten wat er in mij om ging, hoe ik tegen dingen aan keek en hadden ze mijn werk op een andere manier kunnen beoordelen. Pak de verantwoordelijkheid. Jouw leven is jouw verantwoordelijkheid. Het is mogelijk om je eigenwaarde te laten groeien, maar dan zal je er zelf mee aan de slag moeten.
Bewustwording
Bewustwording is een eerste stap als je jouw minderwaardigheidsgevoel wilt aanpakken. Als jij je niet bewust bent van wat je doet, denkt, zegt of voelt, dan kan je er ook niets aan veranderen.
Jarenlang leefde ik mijn leven op de automatische piloot. Ik had allerlei patronen ontwikkeld, waardoor ik steeds dezelfde dingen meemaakte. Relaties verliepen op dezelfde manier, er was weinig balans in mijn gemoedstoestand en ik was vaker ongelukkig dan gelukkig. Ik zette mezelf vrijwel nooit op de eerste plaats en mezelf totaal niet serieus nam. Wie was ik om ergens iets van te vinden? Wat had ik nou te willen in dit leven?
Toch kwam ik op het punt dat ik me besefte dat ik mijn leven niet verder wilde leven, op de manier zoals ik jarenlang had gedaan. Er moesten dingen veranderen. Je hebt weinig invloed op externe factoren, zoals de mensen om je heen of je huidige werkplek. Waar je wel volledige controle op hebt en kan beïnvloeden, dat ben je zelf.
Doordat ik me bewust werd van mijn gedrag en gedachten, ging er een wereld voor mij open. Zowel in positieve, als in negatieve zin. Je bewust worden van gedrag en gedachten die je tegenwerken is confronterend. Inzien dat je zelf de verantwoordelijkheid kan en mag nemen over je eigen leven voelt krachtig. Het motiveerde me om aan de slag te gaan met mijn minderwaardigheidsgevoel dat mij onzeker maakte.
Door je bewust te worden van de, soms onbewuste, keuzes die je maakt, kan je dingen gaan veranderen. Door je eigen gedrag te bestuderen, kom je soms tot het besef dat je dingen beter anders kunt aanpakken. Simpelweg omdat het beter voor je is of omdat het je verder brengt in dit leven.
Betere zelfzorg
Doordat ik me liet leiden door mijn minderwaardigheidsgevoel, zorgde ik slecht voor mezelf. Ik onderdrukte mijn gevoelens, zocht geen hulp en uitte me niet naar mijn ouders. Ik verdoofde mezelf. Met eten en met televisie kijken. Ik sportte vaker niet dan wel. Het idee dat mensen konden zien dat ik onsportief was en geen conditie had, voelde als een afgang. Daarom deed ik het niet. Ik was passief en dat terwijl ik dansen bijvoorbeeld heel leuk vond. Toch heb ik me nooit bij een dansschool durven inschrijven, bang dat ik zou worden uitgelachen als ik niet direct alle pasjes mee kon doen in hetzelfde tempo als de anderen.
Zorgen voor jezelf, zorgt voor meer eigenwaarde. Als jij gezond eet, voldoende beweegt en slaapt, dan zit je lekkerder in je vel dan wanneer je jouw lichaam verwaarloosd. Als jij je goed voelt over jezelf, dan zorgt dit voor positieve gedachten. Voldoende beweging en slaap zorgen voor balans, doordat stress kan worden afgevoerd. Voldoende energie, positieve gedachten en weinig stress doet je eigenwaarde groeien.
Een goede gezondheid is belangrijk om op een fijne manier oud te kunnen worden. Om te leven zonder vermoeidheid en pijntjes. Natuurlijk wist ik dat destijds ook, maar ik gaf te weinig om mezelf om daar iets mee te doen. Om mijn leven om te gooien en dingen te veranderen. Maak niet dezelfde fout. Zorg voor jezelf door gezond te eten, regelmatig te bewegen en voldoende te slapen.
Mijn liefdesleven
Ook mijn liefdesleven werd beïnvloed door mijn minderwaardigheidsgevoel. Op de basisschool werd ik gepest. Na de basisschool gingen mijn ouders scheiden en doordat zij in mijn ogen de reden niet vertelde, heb ik mezelf de schuld gegeven. Als jong meisje dacht ik dat ik niet lief genoeg was geweest. Ik moest het beter doen. Ook op de middelbare school werd ik gepest. De lichte vorm van onzekerheid die ik al had ontwikkeld, werd vergroot.
Van jongs af aan is mijn eigenwaarde afgebrokkeld en toch had ik van tijd tot tijd een vriendje. En was ik vrijgezel? Dan ging ik daten. Ondanks mijn onzekerheid en minderwaardigheidsgevoel.
Ik had de aandacht nodig, iemand die mij een goed gevoel kon geven over mezelf. Als een jonge man mij leuk vond, dan groeide mijn eigenwaarde en zette ik mijn onzekerheid in de ijskast. Wat ik mezelf niet kon geven, hoopte ik onbewust van mijn partner te krijgen. Liefde, geborgenheid, waardering, steun, compassie, vertrouwen, zorg. Dat kreeg ik en ik was ervan afhankelijk.
Mijn stemming, eigenwaarde en zelfvertrouwen waren afhankelijk van de mate waarin ik liefde, waardering en vertrouwen kreeg van mijn partner. Op het moment dat ik hier voor langere tijd een gebrek aan ervoer was ik klaar met de relatie. Eenmaal alleen merkte ik onbewust een nóg groter gebrek aan liefde op, waardoor ik er weer naar opzoek ging.
Ik heb geleerd dat je eigenwaarde en zelfvertrouwen niet vindt bij anderen. Alleen jij kan dat aan jezelf geven. Want vanaf het moment dat ik aan mezelf ben gaan werken, mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen groeiden, vanaf dat moment kon ik alleen zijn. Pas toen had ik er vrede mee om vrijgezel te zijn, had ik het leuk in mijn eentje en vond ik het prettig om tijd met mezelf door te brengen.
Wat ik je graag wil meegeven
Mijn persoonlijke verhalen deel ik om jou te helpen. Om je te laten inzien dat je niet alleen bent, dat je niet anders of raar bent als je een gevoel van minderwaardigheid hebt en onzeker bent. Natuurlijk deel ik dit ook om jou te laten inzien wat er mogelijk is. Dat er een wereld voor je open gaat op het moment dat je een gezonde hoeveelheid eigenwaarde en zelfvertrouwen hebt. Wat ik je graag wil meegeven:
- Jij bent waardevol, je doet ertoe. Echt!
- Pak de verantwoordelijkheid over je leven
- Wees je bewust van wat je denkt, zegt, doet en voelt
- Kies bewust voor de dingen die je denkt, zegt en doet, dan volgt je gevoel vanzelf.
- Eet gezond, beweeg en slaap voldoende
- Werk aan je eigenwaarde en zelfvertrouwen
- Wordt je eigen beste vriendin
