Afgelopen zaterdag was ik voor de tweede keer in korte tijd bij een cacaoceremonie. Een cacaoceremonie is een spirituele bijeenkomst, waarbij het plantmedicijn rauwe cacao geschonken wordt. Andere plantmedicijnen zijn bijvoorbeeld ayahuasca, truffel en tabak. Spirituele ceremonies zorgen voor bewustwording en persoonlijke groei.
In februari had ik mijn eerste cacaoceremonie. Ik liet het compleet over mij heen komen, ik had een onduidelijke intentie en wist niet wat mij overkwam. In positieve zin. Het was als een warm bad waarin ik mezelf kon en mocht zijn. Het gaf mij een gevoel dat ik er mocht zijn, als mezelf. Dat ik volledig geaccepteerd werd voor wie ik was, door er gewoon te zijn. Dit keer wist ik wat er zou gebeuren, waardoor ik er makkelijker over kan vertellen.
De introductie van de cacaoceremonie
Vanaf half 3 druppelden de vrouwen de ruimte binnen. De gastvrouw had een fijne ruimte gecreëerd met kleden op de grond, in een cirkel. In het midden van de cirkel ligt een doek met daarop edelstenen en andere voorwerpen. De medicijnman maakt dit altaar af met kaarsje en andere voorwerpen. De medicijnman is iemand die in nauwe verbinding staat met de Bron, met het Universum, met het al. Hoe je het ook noemt, als je een beetje spiritueel bent weet je wat ik bedoel.
Als iedereen comfortabel zit op een kussen, eventueel met een dekentje, dan deelt de medicijnman een wijsheid. Iets waarvan hij voelt dat gedeeld mag worden. Daarna mag iedereen een kaarsje aansteken, zich voorstellen en zijn of haar intentie uitspreken. De medicijnman stelt soms vragen over een gestelde intentie, om dichter bij de kern te komen of om al wat wijsheid mee te geven.
Het plantmedicijn
Voordat we het plantmedicijn nemen, maken we nog muziek. De medicijnman speelt op zijn gitaar, zingt en de groep zingt, klapt, danst of deint mee. Net waar jij je goed bij voelt. De rauwe cacao wordt geschonken, waarna je het opdrinkt.
Er is ruimte om je verhaal te delen. Dat wat er in je op komt mag je delen. Een verhaal, een ervaring, een liedje, een gedicht, een woord, een gevoel. Er is geen goed of fout. Alles mag er zijn, alles mag gedeeld worden. Het is vreedzaam, vertrouwelijk en niets is gek.
Mijn inzichten na 2 cacaoceremonies
Tijdens mijn eerste cacaoceremonie, 2 maanden geleden, voelde ik mezelf voor het eerst volledig geaccepteerd binnen een groep. Normaal gesproken voel ik altijd enige afwijzing of heb ik het idee dat ik bepaald gedrag moet vertonen of juist niet. Of dat ik bepaalde dingen moet zeggen of beter niet kan zeggen. Nu voel ik me vrij. Vrij in wat ik doe en zeg.
Tijdens deze 2e cacaoceremonie komt er enorm veel emotie los. Oude pijn, maar ook trots en een gevoel van overwinnen. De oude pijn is de herinnering aan het gevoel dat ik als tiener altijd had. Een gevoel dat ik niet belangrijk was, dan mijn mening niet gehoord werd en dat ik niet gezien werd. Voorheen schreef ik dit soort gevoelens altijd toe aan externe factoren. Ik hield de mensen om mij heen en de omstandigheden verantwoordelijk voor de overtuigingen die ik over mezelf had.
Toen ik 10 jaar later ging inzien dat ik zelf een aandeel had in dit soort gevoelens, ben ik er iets aan gaan doen. Ik ben toen gaan werken aan mijn zelfliefde, zelfbewustzijn en zelfvertrouwen. Mijn mindset heb ik aangepakt, aangepast en ik ben meer vanuit mijn gevoel gaan leven. Ik nam de controle over mijn leven meer en meer in eigen hand.
Het grootste inzicht van de 2e cacaoceremonie
Zaterdag viel het kwartje. Tijdens de cacaoceremonie zag ik in dat ik zelf het grootste aandeel had in mijn overtuigingen en in de waarheid die ik vroeger had. Over mezelf en mijn leven. Dat ik het gevoel had dat ik niet belangrijk was, kwam voort uit dat ik mezelf niet belangrijk genoeg vond. Dat ik mijn mening er niet toe deed en ik hem daarom niet uit sprak, kwam voort uit mijn overtuiging dat mijn mening er niet toe deed. De overtuiging dat ik niets waard was, zat zo diep dat ik daar naar ben gaan handelen en vanuit die overtuiging kwamen mijn denkpatronen voort.
De grote boosdoener was ik dus altijd zelf geweest. Dat zag ik zaterdag in. Ik nam mijn kleine meisje op schoot en knuffelde haar. Ik troostte haar en bood haar mijn excuses aan voor de vreselijke dingen die ik haar al die jaren had verteld. De dingen die ik over haar had gedacht en de tijd dat ik haar heb genegeerd. Keer op keer, waardoor ik het leven leidde waarvan ik dacht dat ik het moest leiden. Een leven waarvan ik dacht dat het zo hoorde en in de veronderstelling dat dit het beste was wat ik kon krijgen.
De grootste boosdoener ben je zelf
De grootste belemmering in je eigen geluk, dat ben je vaak zelf. Degene die ervoor zorgt dat je negatief denkt over jezelf, houd je zelf in stand. Je hebt altijd een keuze, een keuze in wat je wel en niet gelooft. Een keuze in wat je tegen jezelf zegt, hoe je met jezelf om gaat en hoe je over jezelf denkt. Tijdens de cacaoceremonie was het in één klap helder voor mezelf: waardigheid. Dat is waar het om draait. Dat is de basis van alles.
Vind jij jezelf waardig? Vind jij jezelf minstens zoveel waard als anderen? Ben jij het waard om gelukkig te zijn, om je gelukkig te voelen. Vind jij jezelf waardig genoeg om lief te hebben, om voor te zorgen, om voor op te komen? Ben jij de belangrijkste persoon in je leven, doet jouw mening ertoe en sta jij jezelf toe te zijn wie je werkelijk bent, wie je wilt zijn?
De grootste boosdoener ben je zelf. We houden onszelf tegen, we houden onszelf klein. En waarom? Ik weet niet waarom en ik heb het antwoord niet. Dat is ook niet belangrijk. Belangrijk is dat je gaat inzien hoe waardevol je bent. Wat je waard bent.
Vanuit waardigheid ontstaat zelfverzekerdheid
Waardigheid is de basis van zelfverzekerdheid. Als jij inziet hoe waardevol je bent, dat jij het middelpunt mag zijn van jouw leven. Dat je ertoe doet, dat je jouw mening mag geven, dat je belangrijk bent en een essentiële schakel in het grotere geheel. Dan ga je vanzelf de juiste keuzes maken. Keuzes die voor jou goed voelen. Vanuit die keuzes leer je dat je kunt vertrouwen op jezelf en daarmee groeit het vertrouwen in jezelf.
Doordat jij jezelf op waarde schat, ga je als vanzelf goed voor jezelf zorgen. Je gaat leven in balans, naar jouw balans. Een balans dat goed voelt voor jou, in een ritme dat bij jou past. Vanuit deze balans en zorg voor jezelf, ga je meer en meer van jezelf houden. Je zelfliefde groeit.
Zelfverzekerdheid ontstaat vanuit zelfvertrouwen, zelfliefde en zelfbewustzijn. Dat is mijn overtuiging. De basis van dit alles is waardigheid. Dat jij jezelf de moeite waard vindt om voor te vechten, om voor te veranderen, om het heft in eigen hand te nemen en verantwoordelijkheid te nemen.
Dat is waar ik vrouwen mee help. Verantwoordelijkheid te pakken over hun eigen leven, door te werken aan hun waardigheid. Van minderwaardig naar meer waardig. Zodat onzekerheid slijt en zelfverzekerdheid groeit.
De afsluiting van de cacaoceremonie
Verhalen, gevoelens, gedachten, liederen en wijsheden worden gedeeld met elkaar. Een lach, een traan, emotie en verbinding. Nadat een ieder heeft gedeeld waarvan er gevoeld wordt, dat het gedeeld moet worden, wordt de ceremonie afgesloten. We danken elkaar, de gastvrouw, de medicijnman en alle energieën en wijsheden die tot ons zijn gekomen. We danken en zijn even stil. Of we eindigen met een lied en luid geklap en gejoel aan het einde. We doen wat goed voelt, op aanwijzing van de medicijnman.
Wil jij zelf een keer een cacaoceremonie meemaken of heb je er al ervaring mee? Laat het weten in een berichtje onder dit artikel.
Wil je meer informatie over de cacaoceremonie waar ik hem volg? Neem contact met mij op. Ik beantwoord jouw vragen graag.
