Voor mij begon de kraamweek op zondag. Op zaterdagavond ben ik in het ziekenhuis bevallen van mijn zoontje Levi. Door omstandigheden moesten we een nachtje in het ziekenhuis doorbrengen. Mijn tante is bij de bevalling aanwezig geweest en bleef ook in het ziekenhuis slapen voor als ik hulp nodig had. De volgende ochtend kregen we te horen dat alles goed was met Levi en dat we rond het middaguur naar huis mochten.
De avond ervoor…
Rond de klok van elf uur, pakte ik de telefoon om de kraamzorg te bellen. Ik vertelde dat ik bevallen was en waarschijnlijk de volgende dag naar huis mocht. Ik werd gefeliciteerd en moest bellen zodra ik wist dat ik naar huis mocht met de kleine. De volgende ochtend belde ik ze om te bevestigen dat we daadwerkelijk naar huis mochten en dat ik kraamzorg nodig had.
Het was een hele drukke periode in de regio, waarin wekenlang veel kinderen werden geboren. Zowel in de ziekenhuizen was het druk als bij de instanties die kraamhulp verzorgen. Achteraf heb ik geluk gehad dat terecht kon in het ziekenhuis naar mijn keuze, want datzelfde ziekenhuis had de week ervoor verteld dat ze geen plaats hadden om mij dat weekend in te leiden.
Een uur na mijn telefoontje aan de kraamzorg, werd ik teruggebeld met de de mededeling dat er kraamhulp beschikbaar was. Het was een beetje puzzelen voor de organisatie, maar het was gelukt iets voor mij te regelen. Vandaag zou ik een andere kraamhulp krijgen, dan de rest van de week. Ik vond dat geen probleem; het ging om vier uurtjes en daarnaast was ik allang blij dat er iemand beschikbaar was die mij op weg kon helpen.
Natuurlijk zou mijn tante tijdens de kraamweek bij ons blijven, maar voor haar was het inmiddels al meer dan 20 jaar geleden dat ze moeder werd. Ik hoef je niet uit te leggen dat het wel zo prettig is als er dan ook iemand langs komt die dagelijks met pasgeborenen werkt.
Naar huis
Rond een uur of twaalf was mijn oom in het ziekenhuis om ons op te halen en naar huis te brengen. Nadat alle spullen gepakt waren, werd ik in een rolstoel gezet en nam ik Levi, die in de maxi cosi zat, op schoot. Ik werd in de rolstoel naar de auto gereden zodat ik maar een klein stukje hoefde te lopen, voordat ik de auto kon instappen.
Thuis aangekomen stapte ik voorzichtig uit de auto. Mijn tante tilde mijn tas en mijn oom nam de maxi cosi met Levi mee naar boven. Ik hoefde alleen mezelf naar boven de slepen. Het ging niet zo snel als anders, ik woon immers op de derde etage en er is geen lift. Toch ging het traplopen soepeler dan ik had verwacht. Eenmaal boven ging ik even rustig op de bank zitten.
Een uur later stond de kraamhulp voor de deur.
Ze had een stagiaire meegenomen. Bij het intakegesprek met de kraamzorg had ik aangegeven dat er geen ruimte was voor een stagiaire, maar er werd mij verzekerd dat de stagiaire alleen vandaag mee zou komen. Vooropgesteld: ik heb niks tegen stagiaires, in tegendeel! Ik vind het juist goed dat iemand een vak wil leren en hoe leer je dat beter, dan het gewoon te doen en te leren tijdens een stage?!
Normaal gesproken ben ik altijd bereid om iemand te helpen, maar de kraamtijd draaide om mij en mijn kindje. Omdat mijn woning relatief klein is en ik erg op mezelf ben, vond ik het geen fijn idee dat er een week lang twee mensen in mijn huis zouden rondlopen. Ik ben vaak alleen (hoi huismus!) en doe altijd lekker mijn eigen ding. Ik kan me prima vermaken in mijn eentje. Eén persoon over de vloer tijdens de kraamweek zou mogelijk al een uitdaging zijn, laat staan twee personen…
Tijdelijke kraamhulp
De kraamhulp die er op zondag was heeft Levi verzorgd, hem medicatie gegeven en mij wat algemene dingen vertelt, zoals het klaar maken van een kruik voor de baby. Ze raadde aan dat er iemand bij mij zou slapen tijdens de kraamweek, omdat ik alleenstaand ben. Gelukkig had mijn tante dit al toegezegd, nog voordat ik ging bevallen.
Rond een uur of vijf ging de kraamhulp weg. Daar zat ik dan, samen met mijn tante en natuurlijk mijn pasgeboren zoontje. Hij lag lekker te slapen in zijn wiegje en mijn tante en ik praatten een beetje na over de bevalling. Hoe mooi en bijzonder het was. Mijn oom was ondertussen naar zijn werk gegaan.
Na een uurtje of wat, werd Levi wakker. Hij had honger. Ik heb toen zijn luier verschoond en ben hem gaan voeden. Ondertussen kwam mijn vader binnen, hij kwam op kraamvisite.
Marjo, de ‘vaste’ kraamhulp
De volgende dag stond Marjo, de kraamhulp, al vroeg voor de deur. Marjo zou de rest van de week komen helpen. Ik was benieuwd wat voor persoon het zou zijn.
Van te voren weet je niet welke kraamhulp je krijgt. Dat is afhankelijk van het rooster van alle medewerkers. Daarnaast weet je niet wanneer je precies gaat bevallen (tenzij je ingeleid wordt of een geplande keizersnede krijgt), hoe de bevalling verloopt en of je in het ziekenhuis moet blijven. Je kan een verzoek neerleggen voor een bepaald persoon, maar er kan geen toezegging gedaan worden dat diegene ook daadwerkelijk bij jou wordt geplaatst tijdens je kraamweek.
Bij sommige organisaties kan je bij een tweede kindje aangeven dat je dezelfde kraamhulp wilt als bij je eerste kindje. Of als je iemand kent die kraamhulp is, kan je daar natuurlijk ook naar vragen. De organisatie gaat dan haar best doen om dit voor elkaar te krijgen, maar zoals ik al zei, de garantie dat het lukt heb je niet.
Mijn kraamhulp was een lieve vrouw.
Ze zat al flink wat jaren in de kraamzorg. Iets wat ik een enorm voordeel vond, want daardoor had ze veel ervaring en kennis. Ze zorgde goed voor ons. Ze was continu bezig. Was ze niet met of voor Levi bezig, dan was ze wel voor mij bezig of deed ze een huishoudelijke taak.
Ze stond niet stipt om 12 uur buiten, als dat de tijd was voor haar om weg te gaan. ’s Ochtends was ze altijd op tijd.
Wat doet een kraamhulp?
Een kraamhulp leert je de basis van het zorgen voor een kindje; hoe je een luier verschoont, hoe je een kindje temperatuurt, hoe je het in bad doet, afdroogt en aankleed, hoe je borst- en/of flesvoeding geeft en hoe je een kruik maakt voor je kindje.
Ze zorgt ervoor dat de bedden verschoond worden, dat de was gedaan wordt en het toilet schoon blijft. Voor een kleine boodschap kan je haar eventueel op pad sturen, maar ze is geen huishoudster, dus verwacht niet dat ze je vloeren gaat dweilen of de ramen gaat lappen.
Een kraamhulp zorgt voor je kindje, voor de kraamvrouw (jij dus!) en de kraamvisite.
Ik had er bewust voor gekozen het rustig aan te doen wat kraamvisite betreft. In deze bijzondere eerste week, wilde ik optimaal genieten van de tijd met mijn kindje. In alle rust wilde ik mijn kindje leren kennen en wennen aan mijn nieuwe leven.
Na de kraamweek was ik voor mijn gevoel voldoende hersteld en kreeg ik enigszins een routine in mijn nieuwe leven, waardoor ik meer open stond voor kraamvisite.
Borstvoeding
Mijn kraamhulp heeft mij tijdens de kraamweek ontzettend goed geholpen met de borst- en flesvoeding. Ze liet mij volledig vrij in de keuze of ik wel of geen borstvoeding wilde geven en op welk moment ik wilde overstappen op flesvoeding. Daarnaast mocht ik haar bellen en appen op de momenten dat zij niet bij ons was. Dat vond ik zo lief en behulpzaam!
Natuurlijk werk je niet voor niets in de zorg en werk je met mensen, maar dan nog. Uiteindelijk is ‘werk’ ook maar ‘werk’. Ik had het dan ook volledig begrepen als ze mij die hulp buiten haar werkuren, niet had aangeboden.
Ik heb geprobeerd er niet teveel gebruik van te maken, omdat ik haar haar vrije tijd gunde. Het was tenslotte ook ontzettend mooi weer buiten. Op de momenten dat ik haar écht even nodig had, heb ik haar om hulp gevraagd en die heeft ze me ook zeker gegeven. Ik zal haar daar altijd dankbaar voor zijn!
Kort samengevat was het een liefdevolle, leerzame en emotionele week die voorbij gevlogen is!
Liefdevol, omdat mijn hart overstroomde van liefde voor mijn zoontje en de ontvangen liefde van mijn vader, oom, tante, en nichtje voor mij en Levi. Het was leerzaam door alles wat ik geleerd heb over mezelf, mijn kindje en het zorgen voor hem. Maar bovenal was het emotioneel.
Emotioneel door de kraamtranen die rijkelijk vloeiden. Niet alleen in de kraamweek, maar ook de weken daarna. Emotioneel doordat ik overladen werd met lieve kaartjes en cadeaus van familie, vrienden en collega’s. En ‘emotioneel’ omdat een bevalling een hele emotionele gebeurtenis is, die écht even tot je door moet dringen voordat je dat kan gaan verwerken.
Hoe heb jij de kraamweek ervaren?
