Toen ik overwoog of ik een bewust alleenstaande moeder wilde worden, heb ik bedacht hoe ik mijn leven met een kindje voor me zag. Het liefst zou ik mijn fulltime werkweek inruilen voor een werkweek die hooguit 20 uur betrof, zodat ik zoveel mogelijk tijd met mijn kindje zou kunnen doorbrengen. Helaas behoorde dit niet tot de mogelijkheden en moest ik zeker 3 tot 4 dagen per week blijven werken. Ik had iemand nodig die op mijn kindje kon passen, terwijl ik aan het werk was. Was er iemand uit mijn omgeving die wilde oppassen, zou ik het naar een gastouderopvang brengen of naar een kinderdagverblijf?
De reden dat ik hier al in zo’n vroeg stadium over na dacht, is omdat ik vooraf mijn financiën voor de toekomst in kaart wilde brengen. Aan kinderopvang hangt een flink prijskaartje, terwijl opa’s en/of oma’s graag uit liefde op hun kleinkind passen en hier geen geld voor vragen. Zou ik dus 2 dagen per week een oppas hebben, dan zouden de kosten voor de kinderopvang lager zijn en zou ik dus wellicht minder kunnen gaan werken. Gelukkig kan je in (bijna) alle gevallen bij de overheid terecht voor kinderopvangtoeslag om de kinderopvang enigszins betaalbaar te maken.
Familie
Heel eerlijk, ik heb niemand uit mijn familie- en vriendenkring gevraagd een vaste dag per week op te passen. Als je de mensen om je heen een goed kent, dan weet je vaak al of zij dit zouden willen en/of kunnen doen, of niet.
De groep mensen om mij heen is niet enorm groot, maar gelukkig ben ik wel hecht met de mensen die dichtbij mij staan. Mijn vader als vaste oppas in de week was geen optie. Behalve dat mijn vader vier tot vijf dagen per week werkt, is hij ook erg gehecht aan zijn vrije tijd. Waarschijnlijk doordat hij bijna fulltime werkt, is hij zo gehecht aan zijn vrije tijd, besef ik me nu… Zoals hij zelf zegt hij “gewoon niet zo’n opa die elke week standaard één dag wil oppassen”. Daar is niets mis mee en zegt niks over hoe gek hij wel of niet op zijn kleinzoon is.
Vrienden
Ik heb twee vriendinnen met kinderen. Bij de één passen opa en oma op en het andere stel heeft een combinatie van kinderopvang, oma’s die oppassen en is zij zelf regelmatig thuis door onregelmatige werktijden. Deze opties vielen daardoor ook af.
Voor mijn andere familieleden is een vaste dag oppassen ook lastig; de één heeft onregelmatige werktijden, de ander zit nog op school en de rest werkt fulltime. Er was wel een familielid die graag een vaste dag in de week op Levi wilde passen. Al veranderde zij van gedachten, tijdens mijn zwangerschap. Een vaste dag in de week oppassen in combinatie met werk en het huishouden zou teveel zijn. Ik vond het jammer dat ze van gedachten was veranderd. Ik had alles al op een rijtje gezet qua aantal dagen kinderopvang en oppas, wat de kosten daarvan zouden zijn, wat mijn toeslagen zouden zijn, etc. Maar goed, iedereen kan terugkomen op een beslissing. En uiteindelijk vind ik het prima dat het zo gelopen is. Waarom, wordt verderop in dit artikel duidelijk.
Uiteindelijk ben ik degene die een kindje krijgt (of niet) en heeft iedereen ook gewoon zijn/haar eigen leven. Ik kan het dan ook volledig begrijpen als het een “last” zou zijn om een verplichting als deze aan te gaan. Al denk ik wel dat ik later een dag zou willen oppassen, als ik ooit oma ben. Maar dat zeg ik nu. Dat is natuurlijk ook afhankelijk van je manier van leven, je gezondheid en veel andere factoren…
Kinderdagverblijf
Een kinderdagverblijf is een kinderopvang van kinderen van 0 tot 4 jaar. Een kinderdagverblijf is alleen doordeweeks open en vaak alleen tijdens en rondom kantooruren (van 07:00 uur tot 18:00 uur). Het kinderdagverblijf staat ingeschreven bij het Landelijk Register Kinderopvang. De mensen die bij een kinderdagverblijf werken (pedagogisch medewerkers) zijn gediplomeerd en hebben een Verklaring Omtrent het Gedrag.
Het aantal kinderen per pedagogisch medewerker is wettelijk vastgesteld en afhankelijk van de leeftijd van de kinderen. Een kinderdagverblijf moet zich aan deze, en vele andere, regels en wetten houden. Als je je kind naar een kinderdagverblijf brengt, heb je recht op kinderopvangtoeslag.
De indeling van de groepen binnen een kinderdagverblijf, kan zowel horizontaal als verticaal zijn. Horizontaal betekent dat er maximaal 2 jaar leeftijdsverschil zit tussen het jongste kind en het oudste kind van de groep. Een verticale groepsindeling betekent dat er verschillende leeftijden (van 0 tot 4 jaar) bij elkaar zitten in één groep.
Als je je kind bij een kinderdagverblijf wilt onderbrengen, dan ga je een contract aan voor een vast aantal dagen en uren in de week. Hoe jonger het kind, hoe meer er wordt geprobeerd het dagritme van thuis te hanteren. Kinderen die ouder zijn en van dezelfde leeftijd, krijgen vaak een zelfde dagindeling en dat zal dus wellicht iets anders gaan dan thuis.
Gastouderopvang
Een gastouderopvang is een kleinschalige kinderopvang in huiselijke sfeer. Meestal werkt de gastouder vanuit zijn/haar eigen huis. Een gastouder is gediplomeerd, heeft een Verklaring Omtrent het Gedrag en staat ingeschreven bij het Landelijk Register Kinderopvang.
Een gastouder mag maximaal 6 kinderen opvangen, waardoor er vaak veel persoonlijke aandacht is voor het kind. Net als bij een thuisoppas zoals opa of oma. Een gastouder is flexibel in aantal af te nemen dagen en uren, waardoor dit wat eenvoudiger kan aansluiten op moeders die werken volgens een onregelmatig rooster. Vaak kan door de kleinschaligheid, het dagritme van je kindje gehanteerd worden en heb je, net als bij een kinderdagverblijf, recht op kinderopvangtoeslag.
Bij een gastouder kan je niet alleen kinderen van 0 tot 4 jaar onderbrengen, maar ook oudere kinderen tot 13 jaar. Het is dus niet zo dat als je je kindje naar een gastouderopvang brengt, dat het dan gegarandeerd met leeftijdsgenoten zit.
Mijn keuze
Een oppas voor mijn volledige werkweek was geen optie en later bleek ook dat een combinatie van oppas en kinderopvang niet tot de keuze behoorde. Ik moest kiezen uit een kinderdagverblijf en een gastouderopvang.
Ik weet nog dat ik allerlei gastouders heb opgezocht via Google. Er zijn bijna 50 gastouders in de stad waar ik woon, waarvan 10 dichtbij mijn huis. Het overgrote deel heeft echter geen eigen website en er is er geen informatie te vinden over de gastouder, behalve de informatie die je kan inzien bij het Landelijk Register Kinderopvang. Was het de bedoeling dat ik er een aantal ging opbellen om daar langs te gaan voor een kennismakingsgesprek? Ik had geen idee. Ik vond het allemaal nogal onduidelijk.
Informatie over een kinderdagverblijf is er volop. De meeste kinderdagverblijven bij mij in de stad hebben een eigen website, waar beschreven staat wie ze zijn, waar ze voor staan en hoe ze te werk gaan. Ik houd van duidelijkheid en kreeg door deze makkelijke manier van informatie inwinnen, een beter gevoel bij het kinderdagverblijf.
Een goed gevoel bij het kinderdagverblijf
Voor zover dat mogelijk was heb ik alle beschreven plus- en minpunten van zowel de gastouderopvang, als van het kinderdagverblijf naast elkaar gezet. Het pluspunt dat voor mij uiteindelijk de doorslag heeft gegeven in mijn keuze is “zekerheid”. Als bewust alleenstaande moeder heb ik iemand nodig waar ik te alle tijden van op aan kan. Een kinderdagverblijf kan mij dit bieden. Is er iemand ziek? Dan wordt er een ander persoon in de groep gezet. Is de gastouder ziek? Dan zal je een andere oppas moeten vinden.
Dit is dan ook precies het punt waarop ik er vrede mee heb, dat er niemand uit mijn familie- en vriendenkring een vaste dag in de week op Levi past. Iedereen wordt wel eens ziek, dat hoort er nou eenmaal bij. Helaas kan ik het me niet permitteren hiervoor een vrije dag op te nemen van mijn werk, omdat ik geen andere oppas heb. Natuurlijk heb ik dat over voor mijn kindje! Vanzelfsprekend! Maar ik heb al mijn vrije dagen nodig voor als Levi een keer ziek is en ik voor hem wil zorgen. En niet geheel onbelangrijk: om vrij te kunnen nemen, zodat ik kan uitrusten. En ja, ik weet van het bestaan van zorgverlof voor ouders. Maar wist je ook dat je daarvoor niets uitbetaald krijgt?!
Het kinderdagverblijf van Levi
Het ene kinderdagverblijf is het andere niet, dat realiseer ik mij terdege. De opvang waar ik Levi naartoe breng als ik ga werken, heeft een prettige, relaxte sfeer. Ze hebben de natuur en ‘buiten zijn’ hoog in het vaandel staan. Zodra het droog is, gaan de kinderen naar buiten om buiten te spelen. Ze hebben kippen en zaaien regelmatig nieuwe plantjes, zodat de kinderen hiervan kunnen leren. Dit vind ik een enorm leuke bijkomstigheid, vooral omdat ik zelf geen groene vingers heb en helaas geen tuin.
Ik heb het getroffen met de pedagogisch medewerkers die met Levi werken. Het zijn stuk voor stuk leuke, positieve dames die het beste voor hebben met de kinderen. Daarnaast zijn de meesten heel meedenkend en behulpzaam. Ze weten van mijn situatie en vinden het geen probleem om wat langer met mij te kletsen als ik Levi kom ophalen. Of ze geven wat extra tips of advies mee, als ik daarom vraag.
Omdat Levi 4 dagen naar de opvang gaat, kennen de meiden van het kinderdagverblijf hem allemaal. De meesten kennen hem goed, waardoor ze het meteen merken als er iets met hem aan de hand is. Hierdoor laat ik hem met een gerust hart achter en natuurlijk omdat Levi het er naar zijn zin heeft. Als ik hem na een werkdag kom ophalen is hij altijd vrolijk en blij om mij weer te zien. Dat doet me goed.
Vind ik dit de ideale situatie?
Ja en nee! Ja, omdat ik op ze kan rekenen. Op de dagen en uren dat ik opvang heb aangevraagd, kan ik bij ze terecht. Ik kan ze om advies vragen, ze signaleren dingen bij Levi en ze zijn lief voor hem.
En nee, omdat het misschien niet altijd loopt zoals ik zou willen en hygiëne vind ik erg belangrijk. Bij dit laatste heb ik nog wel eens mijn vraagtekens, als ik hem ga ophalen. Niet specifiek bij deze opvang, ik zou me dat bij elke opvang afvragen. Daarnaast vind ik het jammer dat ik niet minder kan gaan werken, om zelf meer tijd met hem door te brengen. Maar des te meer geniet ik van onze dagen samen en de extra vrije dag door het jaar heen!
Gaat jou kindje naar de kinderopvang of past er iemand uit je directe omgeving op? Hoe is jou ervaring daarmee? Of ben je juist blij met een combinatie van beide?
